Dag 20 tot einde

Dag 20 donderdag 19 sep

Vandaag vertrekken we met gierende banden vanuit Maun richting Ghanzi, een ritje van 3,5 uur, naar de airco. We zien onderweg nog wel een geweldige Baobab boom staan en dus stoppen we voor een foto momentje en als we dan toch stoppen dan maar gelijk even plassen tussen de bosjes. Ik moet zeggen dat dat mij prima afgaat maar dat komt misschien omdat ik dat vroeger heel goed geoefend heb. We tanken nog even net voor aankomst en rijden dan naar Kalahari Arms lodge, het is nog vroeg en dus is onze kamer nog niet klaar. We besluiten dus om maar alvast te lunchen. Tegen 14.00 uur is in ieder geval 1 kamer klaar en dus besluiten we om daar de koffers neer te zetten en alvast een bikini aan te trekken. Maar als we richting onze chalet lopen horen we een enorm kabaal, ze zijn namelijk aan het verbouwen en ons chalet heeft alleen maar een bad. Mel gaat proberen of ze een andere kamer voor ons hebben voornamelijk vanwege de herrie. Maar helaas alles zit vol, zegt ze. Dan schakelen we Nederland in en uiteindelijk ook de lokale agent en die appt ons dat ze er mee aan de slag gaat om iets te regelen. Die bikini laten we dus maar even en wachten geduldig af. Na een tijdje komt de manager van het hotel en zegt dat ze nog 1 andere kamer heeft en dus gaan we even kijken. Ze is heel aardig en verontschuldigd zich en dat er alleen tussen 8 en 5 gewerkt wordt. We krijgen wel een gratis diner aangeboden en ze gaat ook nog proberen voor de jongens iets anders te regelen. Wij verhuizen alvast naar de andere kamer en uiteindelijk heeft ze ook nog een andere kamer voor de jongens. Dus iedereen weer happy alleen is het inmiddels 16.00 uur en dus besluiten we maar aan de wijn te gaan en een potje UNO te doen. We dineren en gaan lekker slapen. Tot morgen!

Dag 21 vrijdag 20 sep

We vertrekken ook vandaag weer gewoon op tijd, we zijn toch allemaal weer vroeg wakker. René heeft een zware nacht gehad en de hele nacht op de pot gezeten. Dus geen ontbijt alleen een droge toast en we pakken snel onze spullen en vertrekken naar de grens met Namibië en kort daarna overnachten we voor de laatste keer in een heerlijk rustige, mooie plek. We hebben lekker de hele middag om te relaxen, René duikt zijn bed in en wij nemen een lunch. We zitten letterlijk naast de pumba’s en waterbucks en andere antilopen. Wat een rust, dit is nou Namibië. We liggen bij het zwembad en zien weer dezelfde Nederlanders binnenkomen. Tegen 16.00 uur nemen we maar weer een flesje wijn en doen we een potje UNO. Dan besluiten we toch maar om alvast onze koffers te organiseren en tegen half 8 gaan we dineren. René voelt zich iets beter en neemt een kopje soep en toast. We doen nog een potje UNO maar vinden het dan wel weer prima want morgen kunnen we dat nog genoeg doen. We kijken nog een serie en gaan lekker slapen.

Dag 22 zaterdag 21 sep

Daar gaan we dan de laatste uurtjes rijden richting Windhoek Airport.

We zijn klaar met het aandoen van de ruitenwisser i.p.v. de richtingaanwijzer of je gordel van links willen pakken of rechts in willen stappen als je niet gaat rijden.

We zijn klaar met onze playlist en veto’s, we zijn klaar met brandend zand, the sound of music en Tino Martin of Og3ne en dus mogen we vandaag om de beurt een favoriet liedje noemen. 

We hebben alle dieren gezien die we maar wilden zien maar daar zullen we nooit klaar mee zijn.

We zijn klaar met UNO.

We zijn klaar met de wijn, we melden ons maandag aan bij de AA.

We zijn klaar met de flesjes water en het stof happen.

We zijn klaar met onze zoektocht naar de pangolin. 

We zijn klaar met onze kofferbaklunch en broodjes met vache quirit. 

We zijn klaar met stempels zetten en de controle van de kassabon bij de uitgang. 

We zijn klaar met de African massage. 

We zijn klaar met iedere ochtend een ei, op welke manier dan ook.

We zijn klaar met iso waarde en overbelichting, maar ik heb wel enorm veel geleerd en weet nu welke lens ik moet gaan kopen.

Ik ben klaar met schrijven van deze blog.

De hoogtepunten van deze reis:

Norbert, de meer dan 20 olifanten die bij de Okaukuejo waterhole kwamen aanlopen.

Rene, dat we binnen 20 min vertrek vanuit Windhoek al 4 giraffen tegenkomen en er al trillend een foto werd gemaakt. 

Mel, de game drives vanuit Onguma waarbij we op 1 dag de big five hebben gezien.

Carmen, het van zo dichtbij zien van een luipaard bij Chobe National park.

We zijn klaar met deze fantastische vakantie maar zouden het zo weer overdoen. Bedankt Mel, Norbert en Rene voor een geweldige trip en voornamelijk voor de lol. En alle lezers bedankt voor jullie reacties !

De olifant blaast dit verhaaltje na 4563 km nu uit, tot morgen allemaal als we weer in Nederland zijn!