Dag 17-19

19 september 2019 - Ghanzi, Botswana

Dag 17 maandag 16 sep

Zo, we zijn er weer. Het is weer 05.15 en dus in de kleren en op safari. Voor mij is dat mijn safari broek, fleece-trui, bodywarmer, haarband, hoed, zonnebril en bergschoenen. Tegenwoordig wordt er dan gelijk een naam voor je bedacht: tante Clari op safari. Maar ja, je kan ook met je haar geföhnd, rokje, oorbellen in en tijgerprint shawl netjes gedrapeerd om je haar, als Grace Kelly op safari. We zitten in een bomvolle jeep en dus zitten we verspreid over de jeep maar gelukkig wel allemaal aan de buitenkant. We vertrekken en rijden naar de ingang van Chobe waar alle jeeps zich moeten registreren. Het is verschrikkelijk druk en we gaan weer beginnen. Vandaag is Peter onze gids en hij vraagt wat we graag willen zien, nou een luipaard zou niet gek zijn. Laten we kijken wat de natuur ons geeft. We nemen een iets andere route maar botsen al vrij snel op een enorme olifant aan mijn kant maar zo dichtbij dat ik hem bijna aan kan raken. Dat het een hij is, is vrij duidelijk want zijn 5de been hangt er lekker bij. Dit is toch wel heel dichtbij, zo dichtbij dat ik niet eens een foto kan maken met mijn camera. Maar gelukkig heb ik nog een iPhone want de zon komt net op dus het is wel weer een prachtplaatje. We rijden weer verder en er is eigenlijk niet zoveel aan. Bij de picknick plaats zeggen we nog tegen elkaar: wat een kutsafari! Dan heeft Peter in een keer haast om weer weg te gaan. Hij heeft wel met een verrekijker staan turen en is gebeld op zijn mobiele telefoon en als we allemaal weer in de jeep zitten heeft hij duidelijk haast. Dan zegt hij dat er leeuwen zijn gespot en hij rijd er op af. En even later zien we al weer een hele horde jeeps staan. We turen in het hoge gras en daar zien we inderdaad een mannetjes leeuw weer iets eten en er is ook nog een kleintje bij. Maar het is wel heel moeilijk te zien. Ze vallen bijna niet op in dit gras wat bijna dezelfde kleur heeft. Als we de jeep omdraaien zien we ook nog een mannetjes leeuw in de bosjes liggen relaxen. Wat geweldig weer. We zijn inmiddels wel heel ver het park in gereden en we zijn al laat en dus moeten we hier helaas weer weg. Hier kan je uren blijven staan en kijken of er iets gebeurd. Als we hier wegrijden zien we even verderop weer een paar jeeps staan en dan blijkt daar een luipaard gezien te zijn. Dit is bij de picknick plaats waar we net gestaan hebben. Hij rijdt als een malle en gaat alle andere jeeps voorbij maar als we bij de plek komen is het luipaard inmiddels al weg. Dan zegt iemand dat hij de andere kant op is gelopen tussen de bosjes door en dus rijdt hij om, om te kijken of hij daar ergens te zien is en dan zien we het luipaard achter een huisje vandaan komen en hij loopt onze richting op en loopt zo achter onze jeep langs en duikt dan weer de bosjes in. Weer bingo, hoe is het mogelijk, ik was zo zenuwachtig dat ik hoop dat er tenminste 1 foto gelukt is. We zijn dolblij en bedanken Peter dat hij deze moeite heeft genomen. Hij zegt dat we nu wel echt haast moeten maken want we moeten nog helemaal terug. Ik wil mijn camera al bijna opbergen en dan zien we een hele groep olifanten en weer een aantal jeeps stilstaan. Maar ze kijken allemaal naar links terwijl de olifanten rechts staan, ze blokkeren de weg en dus zien we pas later dat het om iets heel anders gaat. Er liggen gewoon weer 2 mannetjesleeuwen in de schaduw. De een ligt maar de ander zit netjes rechtop. Hoe is het mogelijk. We kunnen er niet over uit dat we dit allemaal nog meemaken in het laatste half uur. En wat zijn we blij dat we deze extra game drive nog gedaan hebben. We zijn later terug dan verwacht en vallen gelijk met onze neus in het ontbijt. René is inmiddels ook terug en die heeft ook een geweldige boot trip gehad, weer een aantal nieuwe vogels ontdekt en een nieuwe antilopen soort waar er nog maar 100 van bestaan. Alleen helaas geen foto van een nijlpaard met open bek maar wel 2 nijlpaarden die met elkaar aan het vechten waren. Al met al dus een zeer geslaagde ochtend. We genieten lekker van ons ontbijt en pakken dan onze koffers en gaan vandaag op weg naar Nata. We moeten er om 16.30 zijn voor een excursie naar de zoutpannen en het is niet zo ver rijden dus we zijn om 10.00 uur vertrokken zodat we nog lekker kunnen relaxen bij aankomst. We komen om 14.00 uur aan en checken in en gaan lekker lunchen. Daarna is het ieder voor zich en tegen 16.30 maken we ons klaar voor de excursie. We zijn met z’n achten en hebben een zuid-Afrikaans stel bij ons. Onze gids vertelt gelijk dat het heel droog is en we dus weinig vogels, flamingo’s of ander wildlife zullen zien. De zuid-Afrikaanse stelt de vraag die wij allemaal in ons hoofd hebben, wat doen we hier dan eigenlijk, een beetje naar een droge vlakte kijken. Ja, dat klopt. Dan maken we er zelf maar een feestje van. We hebben chips en genieten toch weer van uiteindelijk een paar hippo’s in een modderbad want veel water is het niet meer. De gids legt uit dat als ze willen ze wel naar een ander poel kunnen lopen ‘s nachts. Het is wel schrijnend hoe verschrikkelijk droog het is hier. We rijden nu over een vlakte waar normaal gesproken water staat en duizenden flamingo’s moeten staan. Tegen zonsondergang staan we midden op de zoutpan en krijgen we een drankje aangeboden en maken we er maar een fotosessie van. We rijden daarna weer terug naar de lodge en genieten van een heerlijk diner en liggen er zoals gewoonlijk weer vroeg in. Slaap lekker!

Dag 18 dinsdag 17 sep

Vandaag is onze douche buiten, het is gelukkig niet zo koud omdat we vandaag niet voor dag en dauw op moeten. Vandaag rijden we richting Maun, niet zo ver wederom maar we vertrekken toch weer op tijd zodat we lekker bij aankomst weer kunnen relaxen. We dachten een goede weg aan te treffen, lekker asfalt, maar helaas. Na een tijdje blijkt dat op sommige momenten het asfalt gewoon ophoudt en het asfalt wat er ligt zit vol met gaten. We gaan dus al slalommend richting Maun. Dan zien we een tegenligger seinen maar we hebben geen idee waarom, dan zien we wel een bordje 80 staan en dus pas ik netjes mijn snelheid aan. Maar het duurt zo lang dat ik wel klaar ben met deze slakkengang en denk dat ze het bordje einde 80 zijn vergeten neer te zetten. Jammer joh, een eindje verderop word ik aangehouden. Ja hoor, bingo, te hard gereden want we bevinden ons in een nationaal park. Dat bordje hebben we gemist, of was gewoon niet te lezen. Ik moet uitstappen, kan ik eindelijk al mijn rijbewijzen laten zien, maar hij heeft er maar 1 nodig, gewoon mijn Nederlandse. Met een beetje vriendelijk lachen krijg ik een korting en is het nog maar 400 pula, ongeveer €32,-. Na wat papierwerk en de boete betaald te hebben, dat kan zelfs gewoon met visa, kunnen we weer verder. Uiteindelijk dus gewoon een leuk verhaal, had ik nou maar net iets eerder gewisseld. Zelfs met dit oponthoud komen we toch nog lekker op tijd aam in Maun. We checken in en zetten onze koffers in de kamer en gaan lekker lunchen, dat hebben we wel weer verdiend. De rest van de middag en avond kunnen we relaxen. Een paar liggen er aan het zwembad en sommigen gaan lekker op bed liggen een serie bekijken. Het is hier verschrikkelijk warm en we hebben voor het eerst geen airco, alleen een plafond ventilator, dat kan leuk worden vannacht. Het diner is buffet en smaakt prima, het koelt nu gelukkig wel    weer af. Maar als we terugkomen in ons huisje is het niet normaal warm. De klamboe is dicht maar we zien toch een paar rare beestjes waar we korte metten mee maken met mijn racket. Maar gelukkig geen muggen. Gewoon rustig blijven liggen en niet verroeren. Slaap lekker!

Dag 19 woensdag 18 sep

Vandaag is onze laatste safari-dag, maar wel een hele lange volle dag. We vertrekken om 06.00 uur. Ontbijt en lunch zit achterin de jeep en de extra drankjes die we gisteren al doorgegeven hebben. Het is een privé safari en dus zijn we lekker met z’n vieren. Het is wel zo’n 2.5 uur rijden naar de ingang van Moremi game reserve. We zien de zon opkomen als we gaan vertrekken, het eerste stuk gaat nog wel maar dan houdt het asfalt op en is het gewoon weer de Afrikaanse massage weg. Onderweg moeten we stoppen voor een controle post en vraagt onze gids of de koelboxen er nog in staan, ja hoor daar zit ik bijna op, het blijkt namelijk dat de andere jeep die tegelijk met ons is vertrokken een lunchbox zijn verloren onderweg en dus rijden ze een stuk terug. Ze vinden hem wel terug, horen we later. We komen uiteindelijk tegen 9 uur pas aan bij de south gate ingang maar dat komt omdat wij al op zoek waren naar wilde honden. Daar ontbijten we, moeten we ons registreren en gaan we het park in. Het begint al weer lekker op te warmen, we hebben onze spotters ogen weer bij ons maar buiten een paar giraffen en zebra’s is het vrij rustig. We komen uiteindelijk bij een klein waterpoeltje waar een paar nijlpaarden in liggen. We zijn nog steeds op zoek naar een foto van nijlpaard met open bek. Maar na een kwartier er gestaan te hebben gebeurt er vrij weinig. Maar als we wegrijden gebeurt het natuurlijk net. Maar nu zijn we te ver weg. Ok later nog maar een keer proberen. We komen andere jeeps tegen en er blijkt wel een neushoorn en wilde honden te zijn gespot dus gaan we die richting op maar helaas. Dan zien we 2 jeeps geparkeerd in het riet staan. We vragen wat er te zien is als we dichterbij komen en er blijken 4 leeuwen in het riet verstopt te liggen. Het is heel lastig te zien maar we zien er 1, het zijn jonge mannetjes leeuwen. Uiteindelijk verdwijnen de andere jeeps en zijn wij de enige die er nog blijven staan. Hij probeert de jeep zo te parkeren dat we het het beste kunnen zien, we hebben alle tijd en dus halen we allerlei capriolen uit voor de beste foto. We kunnen natuurlijk niet uitstappen want we zijn veilig zolang we in de jeep blijven zitten, daarbuiten ziet hij ons als vijand. Na een tijdje willen we toch maar gaan rijden maar dan staat een van de leeuwen op en loopt richting het water om wat te drinken. We vragen dus of hij een stukje verder wil rijden om te kijken of we hem dan nog kunnen zien, maar het is lastig te zien tussen het riet. Dus we rijden weer verder maar dan zien we dat hij aan de overkant van het waterpoeltje oversteekt en dan in de schaduw onder een boom gaat liggen. Dus zetten wij de achtervolging in en rijden die kant op. En ja hoor als we dichterbij komen zien we zelfs nog een leeuw onder de boom liggen en de andere is er naast gaan liggen. Wat een mazzel en zo dichtbij langs de weg. Dan gaan we lunchen, onze gids zoekt een plekje in de schaduw en kijkt of het veilig is. Dan komt er een tafel en 2 koelboxen uit de jeep en kunnen we hier midden in de bush lunchen. Alleen blijkt dat onze extra drankjes niet in de koelbox zitten alleen het water. Er zit wel een fles wijn in en een briefje. Deze wijn is ons aangeboden door Petrel en Natalie om te genieten van deze laatste game drive. Zeer lief natuurlijk maar we besluiten hem te bewaren voor vanavond, met deze hitte is het misschien niet zo verstandig en aangezien we nu minder water hebben en de middag nog door moeten. We rijden de middag nog door Moremi maar er is eigenlijk niet veel meer te zien, behalve het gewone fastfood voor leeuwen,  het is gewoon veel te warm. We zien alleen nog een zwart/rode reiger die we nog niet gezien hebben. Onze gids vraagt wanneer we weer terug willen zijn, wij hebben natuurlijk geen haast maar hij moet om 17.30 weer terug zijn en dus denken we dat hij rond 15.00 uur weer uit het park zal rijden maar dit is uiteindelijk pas 16.15. Onze gids vind het blijkbaar vervelend voor ons dat we niet zoveel gezien hebben maar zijn Engels is niet zo geweldig dus dit maken we er zelf maar van. Maar het blijkt dat de terugweg veel sneller gaat en hij zet er echt de sokken in en dus zijn we alsnog rond 18.00 uur thuis. We geven hem een fooi van 100 pula waar hij blijkbaar heel gelukkig mee is want hij bedankt ons allemaal, het zal wel weer veel te veel zijn maar we hebben de markt toch al verpest hier met onze hoge tips. We drinken nog een drankje op het terras en komen er achter dat onze drankjes in de verkeerde jeep zaten. We frissen ons op en gaan lekker eten. Het is weer buffet avond maar het is prima en we genieten van de fles wijn van die middag. We sluiten nog even af met een spelletje UNO want het is buiten lekkerder dan binnen maar ja, we zullen toch moeten gaan slapen. Welterusten!

Foto’s

5 Reacties

  1. Truus Boer:
    19 september 2019
    Wat zien jullie. Toch veel dieren een prachtig verslag de reis loopt nu naar het einde ik wens jullie een goede terugreis en weer welkom in Holland nogmaals bedankt voor alle verslagen
  2. Butje:
    19 september 2019
    Weer een geweldig verslag. Ik moet lachen om het vijfde been naast de auto, de beschrijving van tante Clari op safari en de jacht op een open muil van een nijlpaard. Wat hebben jullie veel gezien, dat wordt wennen hier in Holland met alleen loslopende honden en katten. Bedankt dat ik mee kon genieten. Een hele veilige en vlot verlopende thuisvlucht . Met groetjes van Betty
  3. Rene Boer:
    20 september 2019
    Ook dit was erg leuk om te lezen .
    Wat hebben jullie het mooi gehad !
    Helaas voor jullie komt er ook hier een einde aan , dus blaast de oliefant het verhaaltje uit !!

    Goede terugreis alvast !
  4. Mini:
    20 september 2019
    Wat waren het leuke verhalen.We hebben heerlijk mee genoten.Bedankt hiervoor.Nu nog een lange saaie dag morgen,en dan weer heerlijk thuis.Hele goede terugvlucht allemaal,en groeten
  5. Aggie:
    20 september 2019
    Weer veel dank voor de fantastische verslagen. Straks een goede reis naar huis en veel sterkte met het aanpassen aan het gewone leven.