Dag 11 & 12 (of zoiets)

Voor al onze volgers die ons gemist hebben, daar zijn we weer!! Onze excuses voor deze late update maar we hebben gewoon een druk programma, of geen zin / tijd of gewoon geen internet. We gaan dus even een paar dagen terug in de tijd....

Na ons vertrek uit Monument Valley hadden we weer bijna een volle rijdag voor de boeg. We hadden gelukkig alle tijd voor een rit van 140 mijl maar we wilden wel op tijd aankomen voor hopelijk een prachtige zonsondergang bij de Grand Canyon. Na een snelle lunch bij de altijd gezellige Mac zijn we doorgereden en via Camaron de Grand Canyon binnengereden, met de camper al op een aantal prachtige uitzichtpunten gestopt maar door ons getreuzel kwamen we erachter dat we toch wel een beetje moesten opschieten want we moesten onze helikoptervlucht nog bevestigen in Tusayan en nog een paar boodschappen inslaan en tanken want we wisten dat we helemaal back to basic gingen. We hadden dus ook geen electriciteits en we hadden onze watertank in Monument Valley gevuld. Omdat we geen zin hadden in koken dachten we slim te zijn en een magnetronmaaltijd te kopen. Bij aankomst op onze campground midden in het bos hebben we de shuttlebus genomen naar het viewpoint om de zonsondergang niet te missen. We dachten op een gegeven moment wat duurt het toch lang want de zon gaat toch rond 18.45 onder??? Na een tijdje kwamen we erachter via onze IPhone dat het pas 17.45 was, oeps we zijn een uur terug in de tijd gegaan. Na een dubbele check door aan iemand te vragen hoe laat het was, klopte dit inderdaad. Ok dan maar rustig nog een uurtje wachten.... Lekker op een bankje wachtend, ontdekten we dat onze maaltijd ook niet opgewarmd kon worden want hiervoor hadden we de magnetron nodig maar natuurlijk hadden we geen stroom en na 20.00 uur mocht de generator niet meer aan staan, dus na de zonsondergang maar snel naar de camper of we toch nog even onze maaltijd konden opwarmen. Gelukkig waren we ruim voor 20.00 uur terug en die maaltijd had maar 3 minuten nodig maar ja hoe krijg je die generator aan de praat voor de eerste keer. Na onze handleiding doorgelezen te hebben kwamen we erachter dat we de stroomstekker moesten inpluggen voordat we de generator aanzetten. En ja hoor het werkt, snel de maaltijd opgewarmd en opgegeten. En ja wat moet je doen als je niks kan.....slapen! Nog even snel naar het toiletgebouw met onze zaklantaarn en snel slapen! Maar zoals al eerder gebleken, als ik vroeg ga slapen moet ik na een uur toch weer plassen, alleen had ik daar nu echt geen zin in, in de kou in het donker maar ja om 01.00 uur ben ik toch maar gegaan want anders slaap ik helemaal niet. Sowieso een slechte nacht gehad want ik kon het niet warm krijgen en dus om 07.00 uur wakker en eruit gegaan. Inmiddels Mel ook wakker en dus onze waterpomp aangezet om in ieder geval warm te kunnen douchen in onze camper voor de eerste keer. En jeetje dit hadden we eerder moeten doen want die campgrounds zijn ook niet altijd even schoon. Ook al moest ik op mijn knieën douchen, het was heerlijk en in ieder geval warm! We waren hier ook snel weer weg want we zijn er wel achter dat wij hier niet voor gemaakt zijn en dan hadden wij nog de luxe van een camper maar om ons heen stonden ook heel veel tenten!!! Respect... 

Vandaag het hoogtepunt van onze reis (althans voor mij) namelijk de helicoptervlucht boven de Grand Canyon om 10.15. Mel zat om 09.00 uur al aan de pillen om maar niet te hoeven overgeven. We waren ruim op tijd en dus nog genoeg tijd om alvast naar de binnenkomende helicopters te kijken en foto's te maken. Na een korte safety video was het dan eindelijk zover, nog even snel een foto en instappen, ik zat aan het raam en Mel naast me in het midden (als dat maar goed gaat) in totaal met 7 personen. De plaatsen zijn ook niet te wisselen want dit gaat op gewicht en blijkbaar hadden ze aan het raam nog 90 kilo nodig. Onze koptelefoon op, gordel om en klaar voor vertrek, jeetje wat is dit fantastisch. Nu zie je pas echt hoe groot het is en maakt het nog meer indruk!!! Ik dacht alleen maar zoveel mogelijk foto's en video's maken van dit onvergetelijke moment van 20 min. Mel dacht alleen hoe hou ik mijn ontbijt binnen maar het is goed gegaan en we waren enorm blij toen we weer aan de grond stonden. Toen kwam de ontlading van dit geweldige moment. De adrenaline gierde door mijn lijf maar weer terug naar de orde van de dag. Nog wel even de shop in en onze foto gekocht, we staan er voor de verandering eens allebei leuk op en nog een shirt, gelukkig niet te opzichtig, toch Mel? Ok, back to reality, nog even een donut naar binnen proppen en op naar Las Vegas, dit was nog wel even een ritje van  280 mijl en ons laatste ritje.. Dus met veel emotie en over de historische route 66 reden we rond 17.00 uur Vegas binnen. Alles snel weer aangesloten en nog even relaxen maar dan toch echt onze koffers pakken want de volgende ochtend is het inlevertijd. We hadden gedacht om een lekkere kipmaaltijd klaar te maken maar er ging iets niet goed met de vriezer en dus was de kip al ontdooid en tsja heel vervelend maar dan moeten we toch uit eten. We hadden al gezien dat naast onze campground een hotel zat dus daar lekker een hapje gegeten en ons geluk beproeft bij de eerste de beste gokautomaat. Bingo... Inzet 1 dollar, winst 20.31 dollar!! We snapten er helemaal niets van maar blijkbaar was het geluk aan onze kant... Onze laatste nacht in de camper is aangebroken  Tot morgen!!