Start Namibië !

Namibië dag 1. 31 aug 

Tsjonge jonge als deze eerste dag een voorbode word voor de gehele vakantie, dan moet het helemaal geweldig worden.

Maar laten we beginnen bij het begin. We ontmoeten elkaar op Schiphol en alles verloopt heel vlotjes. We drinken alvast een wijntje en checken in, eindelijk gaat deze droomreis dan beginnen. De vlucht, nooit begrepen wat er leuk aan is behalve de start en landing. Na 4 films en geen oog dicht gedaan te hebben komen we aan in Luanda (Angola), er stappen aardig wat mensen uit en dus hebben we de laatste 2 uur ruim plaats. We proberen nog wat te slapen maar daar komt ook niet veel meer van. Uiteindelijk landen we om 10.30 in Windhoek en pakken we onze koffers en gaan we onze auto ophalen. We moeten even wachten voordat we naar onze verhuurlocatie gebracht worden maar ondertussen kunnen we al even pinnen. Na een ritje van 3 min komen we aan en begint de hele uitleg en papieren rompslomp en kunnen we vast wennen aan het Namibische tempo. Het is druk hier met het ophalen van auto’s en dus wachten we geduldig af. Gelukkig hebben we nog een pak tucjes want inmiddels krijgen we wel trek. Uiteindelijk krijgen we een hele uitleg van de auto en kunnen we eindelijk vertrekken. We hebben om 16.00 uur afgesproken met de agent bij onze guesthouse en dus moeten we ons nog haasten ook. We rijden nog wel even langs een supermarkt om alvast water in te slaan en een broodje. Bij aankomst in de guesthouse is het inmiddels 15.00 uur en kunnen we ons nog even opfrissen en een broodje naar binnen werken en dan staat Joanne en Olivia al voor de deur. Twee hele aardige meiden die ons helemaal gaan vertellen wat we wel en niet moeten doen deze reis. De kaart komt op tafel en bijna 2 uur later nemen we afscheid maar we zijn er nu helemaal klaar voor. We hebben voor vanavond al gereserveerd in Joe’s Beerhouse een bekende plek in Windhoek en we nemen een taxi want we moeten nog even wennen aan het links rijden en dan kunnen we ook allemaal wat drinken. Superleuke tent waarbij we allemaal voor de Bushman Sosatie gaan, dit is een spies met 5 verschillende soorten vlees (kip, zebra, oryx, kudu, springbok). Een goed en zeer lekker begin van deze reis. Maar na een tijdje haken we af, we nemen weer een taxi terug en duiken lekker in bed. Morgen begint het echt allemaal. 

Dag 2 zondag 1 sept.

We weten dat we een rit van ongeveer 5 uur voor de boeg hebben en dus hebben we besloten om om 8 uur te ontbijten en daarna naar de supermarkt te gaan om echt van alles in te slaan voor de lunch. Het is koud hier in Windhoek als we opstaan. Het verloopt allemaal nog een beetje rommelig en we hebben onze draai nog niet echt gevonden en zijn iedere keer alles kwijt. Maar we gaan vertrekken, na de supermarkt rijden we Windhoek uit. Net buiten de stad houdt ook het asfalt op en begeven we ons op glad ijs. Het voelt ook net als ijs en af en toe glijden we weg maar gelukkig hebben we een 4x4 en dat scheelt een heleboel. 

Je gelooft het niet maar we zijn nog maar net onderweg en ik hoor iemand naast mij gillen, giraffen op rechts. Het is toch niet waar maar ja hoor, we zien 4 giraffen rustig aan een boompje knagen. René zegt later ik kon mijn foto camera niet stil houden van de spanning. Het is en blijft ook bijzonder om deze beesten in het wild te zien. 

Na een uurtje of 2,5 rijden hebben we onze eerste (plas)stop maar dat blijkt nog een lastige uitdaging te zijn. We staan namelijk in the middle of nowhere dus de enige beschutting is een klein boompje. Wat hebben mannen het dan makkelijk. Mel is de klos, ik hoef gelukkig nog niet. We horen alleen maar gegier en gelach vanachter het bosje en achteraf horen we in geuren en kleuren de details en tips. 

Tip 1: zorg dat je heel wijdbeens gaat staan, ik hoef niet uit te leggen waarom.

Tip 2: doe geen slippers aan en zorg ervoor dat je een beetje op een heuveltje staat of dat je eerst een geultje graaft. Het is in Namibië heel droog dus de grond neemt niets op.

Tip 3: neem de volgende keer gewoon een plastuitje mee dan kan je tip 1-2 overslaan.

Ok we wisselen van chauffeur en rijden verder. De weg is er niet beter op geworden dus we hobbelen lekker verder, we hebben de sightseeing route genomen en we rijden richting de Spreethoogte pass. Wat een magisch uitzicht en we besluiten hier onze lunch te nemen. We hebben een mes gekocht en verse broodjes en een pot Nutella dus dat smaakt prima. We maken nog een selfie en we rijden weer verder. We hebben nog een paar uur te gaan dus rijden we verder richting Solitaire. Het is niet te geloven maar we zien ook nog 2 zebra’s en de oryxen (gemsbokken) vliegen ons letterlijk om onze oren. We schieten zo lekker op met iedere keer een stop voor een foto. René gaat helemaal los en vind het steeds leuker worden, tenminste dat denken wij. Aangekomen in Solitaire hebben we gelukkig een toilet en kunnen we tanken, zoals ze hier zeggen, nodig of niet nodig gewoon volgooien. Ze staan hier beroemd om hun appeltaart maar die slaan we over we komen hier toch weer terug langs over 2 dagen. 

De laatste 2 uur gaan nu in, maar ook over een weg waar je niet vrolijk van word. En waar je soms met je kop aan het dak zit. Wederom een paar stops voor een foto momentje maar tegen 4 uur is Norbert er klaar mee en neemt het stuur abrupt over, het is nog maar een half uur dus nu rijden we door. Het is geen half 12 maar half 5 dus wijnen, wijnen!!

Aangekomen bij de receptie kunnen we niet meer reserveren voor het restaurant, dit is al vol. Maar ze willen wel boodschappen voor ons doen dan kunnen we bij ons huisje barbecuen. Dit slaan we natuurlijk niet af. En dus gaan Mel en ik toch uit eten maar dan bij de buren. Wij hebben ook all inclusive geboekt. We drinken een flesje wijn bij de bar en om 6 uur worden de boodschappen bezorgd. Het vuur wordt zelfs voor ons aangestoken maar we hebben geen bestek en borden en dus moeten we terug naar de receptie. Als we terugkomen is het vuur uit, Mel en Norbert zouden hierop letten maar de wijn smaakt prima. Maar we hebben het zo weer aan en we leggen gelijk de gepofte aardappels erop, die hebben maar 20 min nodig. Daarna kan het vlees erop, we beginnen met de beef en daarna de oryx, smaakt geweldig. Dan komen de aardappels, dat is geen succes die kunnen we misschien morgen bij het ontbijt wel eten dan zijn ze wel gaar. 

Het is 20.30 dus bedtijd want morgen is het 05.30 wekkertijd.

Dag 3 maandag 02 sept

Mel en ik hebben slecht geslapen, vroeg wakker en het waait ook behoorlijk. Maar vol goede moed hijsen we ons in onze safari broek en worden we opgehaald door onze buren om 06.15. We rijden naar de Sossus lodge om te ontbijten en dan gaan we richting onze eerste en bekendste zandduin Dune 45. We stappen uit de auto en kunnen gelijk zandhopen, er staat een behoorlijke wind en wij besluiten om niet helemaal naar boven de lopen. René wel, die gaat in razend tempo naar boven en maakt de geweldigste foto’s. Het begint steeds harder te waaien en we zitten midden in een zandstorm (beetje overdrijven mag wel toch?). Het is echt zandhappen hier. Als René weer beneden is rijden we rustig verder naar deadvlei. Het is nog maar 09.00 uur maar het lijkt of we er al een hele dag op hebben zitten. We hebben besloten om niet met onze eigen auto het laatste stuk te rijden en nemen een shuttle bus. We hebben dan wel een 4x4 auto maar in het mulle zand moet je je banden leeg laten lopen en dat is teveel gedoe. Met dat we in de shuttle zitten zijn we blij dat we dat niet gedaan hebben want onderweg zien we een auto staan die ze moeten uit graven. We worden afgezet bij het eindpunt en moeten dan nog een klein stukje lopen. Jammer joh, het is een half uur en door mul zand en windkracht 10 dus we worden gezandstraald. Maar het is het zo meer dan waard. Het is ongelooflijk. We hebben een foto sessie met de dode zwarte bomen, witte stenen en rode duinen en blauwe lucht. Kijk zelf maar naar het resultaat!

Maar de temperatuur is inmiddels ook opgelopen naar 30 graden en dus besluiten we langzaam terug te lopen, want wat je heenloopt moet je helaas ook weer terug. We nemen de shuttle terug naar de auto en het zand zit inmiddels niet alleen in ons haar en schoenen. Mel heeft de hele vallei meegenomen in haar schoenen en die zijn dus een maatje kleiner geworden. 

Weer terug bij de auto rijden we op ons gemak terug naar onze lodge met maar “een paar” stops voor weer een geweldige foto. We besluiten om een broodje te eten bij de plaatselijke benzinepomp/lunchroom/winkel en we hebben besloten om vanavond gewoon weer lekker te barbecuen. Dus we bestellen wat vlees en salade en wat broodjes. Laat die aardappel maar zitten en het diner wat we eigenlijk gereserveerd hadden gaan we annuleren. Dit wil je toch iedere avond gewoon lekker buiten barbecuen. We gaan nog genoeg restaurants zien. 

Gelukkig heb ik dus een “vrije” middag om deze blog te schrijven. 

Dus geniet ervan en excuses voor de vertraging, ik zal proberen de volgende blogs wat sneller te posten.