Namibië dag 5-7

Dag 5 woensdag 04 sept

We hebben allemaal heerlijk geslapen en na het ontbijt worden we om 08.00 opgehaald voor een safari van the little five in the dessert. Samen met 2 andere jeeps gaan we op weg maar voordat we de safari kunnen beginnen moeten de banden leeg want we gaan door mul zand rijden. Na een klein ritje stappen we uit en begint onze gids van alles uit te leggen over wat er allemaal groeit in deze woestijn/duinen. Ondertussen zijn er nog 2 anderen op zoek naar spinnen, slangen, kameleons en alles wat ze maar kunnen vinden. Het is helaas erg fris dus blijven ze lekker allemaal verstopt in het warme zand. Maar ze hebben toch een hazelworm gevonden die we mogen vasthouden en bewonderen. Daarna lopen we met z’n allen naar een plek waar een gekko zich in heeft gegraven. Tenminste dat zien ze aan het zand maar we komen hem niet tegen. We vinden alleen het tunneltje wat hij heeft gegraven. Dan lopen we door naar een andere plek en daar zien we wel een zwarte kameleon zitten. Het is te koud om zich maar te verroeren. Daarna komt hij nog met een hele bijzondere gekko aan. Deze soort leeft nergens anders dan hier en heeft zwemvliezen als poten. Nadat iedereen een foto heeft gemaakt laat hij hem zich weer ingraven in het zand.

We rijden weer verder en hij legt ons nu iets uit over de planten die hier leven. Wat is de natuur toch prachtig en wat zit het toch allemaal vernuftig in elkaar. We rijden weer verder door de duinen en het mulle zand ook dit is prachtig. Uiteindelijk belanden we bij de volgende stop en iedere keer zoeken ze naarstig naar een slang, spin of gekko. We zien wel weer een kameleon maar dit keer heeft hij een paar meelwormen meegenomen en dus wachten we geduldig af totdat hij de moeite neemt om deze op te eten. Met een geweldige foto gemaakt door René die precies het moment weet vast te leggen dat hij zijn meelworm te pakken heeft. De tour zit er bijna op. We maken nog een rondje door de zandduinen en stoppen nog wel op een geweldig punt om ook hier van te genieten, de kleur is hier beduidend anders dan en zelfs met een zwarte gloed. Dit is zeer magnetisch en hij laat dit ook zien met een magneet die hij heeft meegenomen. Hij haalt deze over het zand en de zwarte korrels springen eruit. We bedanken onze gids en worden weer teruggebracht naar onze guesthouse. We doen gelijk maar even een paar boodschappen want morgen is weer een lange rij dag en we moeten nu ook nog lunchen. Wij nodigen de mannen uit bij ons in onze penthouse om te lunchen en nemen nog even de ochtend excursie door. Ondanks de kou hebben we toch weer genoten. We hebben even een paar uurtjes rust voordat de volgende excursie op het programma staat. We gaan namelijk vanmiddag nog een uurtje met een quad rijden. Ik heb dus even tijd om mijn verhaal te schrijven en online te zetten. Om 16.00 uur worden we opgehaald en krijgen we een korte uitleg over hoe te rijden, het is voor ons allemaal nieuw. De helm staat op en het is ons allemaal duidelijk dus we kunnen vertrekken. Het is in het begin even wennen maar dan gaan we helemaal los en rijden we door de duinen. We stoppen nog een paar keer voor een foto momentje maar wat is ook dit weer gaaf. Maar na een uur is het ook wel weer genoeg, we worden weer netjes thuisgebracht en gaan lekker dineren. Het restaurant wat we hadden gereserveerd ziet er eigenlijk helemaal niet zo gezellig uit en dus besluiten we om het te annuleren en naar Altstad te gaan, deze zit bij ons om de hoek en ziet er heel gezellig uit. Het smaakt ook heerlijk. We liggen er weer vroeg in want morgen is een lange dag.

Dag 6 donderdag 05 sept.

We zitten om 07.30 al weer aan het ontbijt. We hebben getwijfeld of we vandaag nou wel of niet naar Cape Cross moeten rijden. Het is namelijk totaal 100km omrijden. We besluiten om het toch te doen want hier ligt namelijk de grootste zeeleeuwen kolonie, en de weg is prima, gewoon lekker asfalt en dus schiet het lekker op. We komen om een uurtje of 11.00 aan en het is niet normaal hoeveel zeeleeuwen hier liggen. We stappen uit de auto en struikelen er bijna over. En we mogen er ook zomaar doorheen lopen. Er is wel een loopbrug gemaakt zodat we zowel links als rechts tot aan de zee alleen maar zeeleeuwen zien. De lucht die hier hangt is afschuwelijk maar gewoon door je mond ademen dan merk je er niet zoveel van. Dit mag zeker de pret niet drukken, dit is een walhalla voor fotografen. We schieten er dan ook flink op los en maken een paar geweldige video’s waar je uren naar kan kijken. Maar ja we moeten toch echt gaan want onze volgende bestemming is de Aiaiba lodge. Nadat we dezelfde 50km weer terug hebben gereden houdt het asfalt toch echt weer op en rijden we de rest over gravel/zand en kiezels. We komen bijna niets of niemand hier tegen en dus lunchen we vanuit de achterbak. We smeren een paar droge luschki’s (koeken) met vache quirit en jam of Nutella. Gelukkig maar want ze zijn anders niet weg te krijgen. We wisselen van bestuurder en rijden weer verder. Het laatste stuk rijden we richting een paar rotsbergen en daar blijkt ook de lodge te liggen. Prachtige ligging tussen de rotsen, alle huisjes hebben zicht op een waterpoel. Het is warm vandaag en dus trekken we onze bikini’s aan en nemen een plons in het zwembad. Dit blijkt kouder dan verwacht en dus nemen de mannen een duik en poedelen wij wat. Dan is het weer tijd voor wijn en dus bestellen we een flesje. René gaat nog een wandeltocht doen om 18.00 uur en wij genieten nog even lekker bij het zwembad. Maar als de zon onder is gaan we ons omkleden en maken ons klaar voor het diner. We hebben vandaag een 4 gangen diner. Als René terug komt van zijn beklimming gaan we aan tafel. We liggen er dus vandaag ook weer vroeg in want morgen rijden we naar Etosha maar eerst hebben we nog een excursie. We twijfelen zelfs nog even of we deze wel door moeten laten gaan maar in overleg willen ze de excursie voor ons wel iets inkorten zodat we toch op tijd kunnen vertrekken.

Dag 7 vrijdag 06 sept

Zoals gezegd staat er vandaag een excursie naar de San Living Museum op het programma. Dit is een excursie naar een nomaden stam (de San). Wij vertrekken om 07.45 met onze gids, we lopen er naartoe en dit is best een klim of we zijn gewoon niets gewend. Als we aankomen worden we begroet door een San jongen van 28 jaar. Inmiddels weten we dat dit helaas een opgevoerd toneelstukje is. Hij loopt alleen in een zemen leren broekje en heel vreemd maar ineens liepen de mannen vlot achter hem aan. Onderweg legt hij van alles uit hoe ze vroeger leefden en jaagden. Hij laat ons zien hoe ze een pijl en boog maakten en hoe ze een val zetten met alleen maar een paar stokjes en een touw. Heel ingenieus bedacht moet ik zeggen en hij laat dus ook zien hoe het werkt, deze val zou een parelhoen kunnen killen. Daarna demonstreert hij hoe ze een dier vinden/benaderen met pijl en boog. Dit is een beetje nep allemaal. Deze stam is hier met 17 man en zitten hier ongeveer 3 maanden en dan komt er weer een andere familie. We komen weer terug bij het dorp en daar zitten nu ook vrouwen sieraden te maken van struisvogel eieren en die worden daar dus ook verkocht. Ze laten ons nog zien hoe ze vuur maken gewoon met een stokje draaien in een ander stokje en met een beetje dor gras hebben ze het zo voor elkaar. We sluiten deze excursie af met de zebradans en gezang. Zoals gezegd jammer dat het allemaal nep is want waarschijnlijk als wij weg zijn trekken ze gewoon hun jogging pak aan en gaan ze lekker tv kijken. 

We lopen weer terug richting onze lodge en komen om 10.30 weer aan, mooi op tijd want we moeten vandaag richting Etosha! Een trip van 4 uur zeggen ze maar wij rekenen er altijd maar 2 uur bij en dat klopt eigenlijk altijd. We pakken onze koffers en gaan op weg, het eerste stuk is weer zandweg maar het valt mee. We zijn nog maar net vertrokken of we zien al een hele groep giraffen staan. We hadden vandaag afgesproken om tempo te maken maar dit fotomoment laten we natuurlijk niet schieten. 

Als we in Omaruru aankomen, de eerste grote plaats, gaan we uiteraard weer tanken en laten we de bandenspanning controleren. Er werd ons namelijk verteld bij Cape Cross dat deze te slap zou zijn. Maar de dame van het tankstation zegt dat ze te hard zijn. Ze laat de banden dus leeg lopen want ze stonden op 3.2, nadat we het 3x gevraagd hebben of dit wel klopt, blijft ze stellig beweren dat het nu goed is. Toch vertrouwen we het niet en doen een second opinion bij een banden centrum, die zullen het toch wel weten. Maar die willen gelijk de hele band eraf halen. Ok, laat maar zitten. Uiteindelijk bij de volgende benzinepomp vragen we nogmaals om de bandendruk te controleren en deze blijkt veel te laag te zijn. Goh wat raar deze heeft de vorige namelijk net leeg laten lopen. Maar goed alles is weer gecheckt en na hem getipt te hebben kunnen we verder. We hebben nu alleen nog maar asfalt tot aan Etosha en kunnen dus lekker doorrijden. We doen weer een kofferbak lunch en rijden tegen 16.00 uur Etosha National Park binnen. Vanaf nu is het opletten geblazen maar de 17 km tot aan onze lodge komen we niet zoveel tegen. Het is ook 36 graden inmiddels dus veel te warm en niet alleen voor de beesten. We checken in en rijden naar onze kamers. We pakken alles weer uit en besluiten voor het eten nog maar naar de waterhole te lopen. En ja hoor...Bingo! Er staan een zestal giraffen op afstand en die lopen langzaam richting water om te gaan drinken maar er staan ook al 4 zebra’s te drinken. Deze lopen langzaam weg en  dan durven de giraffen dichterbij te komen. En ja wat is er mooier dan een giraf die gaat drinken, dat zijn 3 giraffen die gelijktijdig staan te drinken. Ongelooflijk! We schieten ons rolletje vol zou ik bijna zeggen. Maar dan komt er ook nog een olifant aanlopen en nog een, en nog een! We kunnen ons geluk niet op, tussendoor loopt er nog een jakhals en dan komt er uit de verte 2 zwarte neushoorns. Hoe is het mogelijk, ze lijken elkaar wel af te lossen. Maar het is 19.00 uur en we moeten gaan eten daar hebben we helemaal geen tijd voor. We gaan toch maar lopen, het is enorm druk maar het is een buffet dus we hebben denk ik nog nooit zo snel gegeten. We gaan na het eten snel weer terug naar de waterhole en de olifanten staan er nog steeds ook komen er weer 2 neushoorns aan en zelfs nog een hyena. Het is niet normaal druk hier, ook met mensen en iedereen is in de fluisterstand. Behalve een paar Duitsers of Zwitsers die gewoon lopen te tetteren, daar wordt iets van gezegd maar daar trekken ze zich niks van aan. Daar hebben die dieren geen last van, nee maar wij wel! Zoals we dan geleerd hebben dat is weer een Homosapien Idiotes.

We kunnen hier de hele nacht wel blijven zitten maar we besluiten om toch maar naar bed te gaan, morgen hebben we namelijk onze eerste gamedrive dus is het om 6.00 ontbijten! Maar wat een geweldige afsluiting van deze dag.