Dag 6-9

Sorry we lopen een beetje achter, maar het is best lastig om alle administratie ook nog bij te houden als je de hele dag op pad bent.

Vandaag vertrekken we en hebben we een rijdag onderweg naar Yellowstone. Dit is een aardig stukje rijden maar met weer prachtig weer en een goed humeur en goede muziek gaan we op pad.

We komen rond 14.00 uur bij de ingang van Yellowstone NP. Vanaf hier is het nog 2 uur rijden naar onze campground bij de west ingang maar uiteraard een schitterende route. Na een kilometer zien we een hele groep auto’s langs de kant van de weg staan. Dit belooft meestal veel goeds en dus gooien wij de camper ook aan de kant. We gaan tussen de mensenmassa staan en horen van de park ranger dat het om een Grizzly beer gaat. Hoe is het toch mogelijk, en we zijn er pas net. Het is wel ver weg maar we zien hem wel duidelijk bewegen. We wachten geduldig op het moment dat hij iets dichterbij gaat komen maar dat is niet het geval. Dus we rijden toch maar door. 

De laatste 12mijl gaan in, als we de afslag nemen naar de west ingang. Maar hier staan weer auto’s stil alleen dit keer gewoon op de rijbaan en dus staan we in de file. Alleen waarvoor dat is de vraag, het rijdt namelijk bijna niet. Pas na ruim een uur zien we in de verte de knipperlichten van een park ranger. Uiteindelijk blijkt het om een groep elken (herten) te gaan. Maar omdat ze vrij dicht langs de weg liggen en natuurlijk iedereen een foto wil maken, veroorzaakt dit een behoorlijke opstopping, op een krappe 2 baans weg. Maar dit belooft wel veel goeds voor de komende dagen. We rijden door naar onze campground net buiten het park. We hadden gepland om vanavond een steak te bakken en die hadden we wel uit de vriezer maar die was nog lang niet ontdooid. Wat jammer nou, dan moeten we toch maar uit eten. We zijn op loopafstand van het dorp dus dat kan ook. We duiken een restaurant in maar het eten is helaas niet wat we ervan verwacht hadden. Mijn spaghetti met gehaktballen zijn lauw en smakeloos. Mel heeft de specialiteit met 3 soorten vlees van de elk, bizon en nog iets. Uiteindelijk blijkt het vlees in de blender te zijn gegooid en dus moet je maar gokken wat wat is. Maar ach, het gaat erom dat we niet hoeven te koken en we staan op z’n Amerikaans weer met 40 minuten buiten. Want je hebt je laatste hap nog niet door je keel of de rekening ligt er al. 

Na ons ochtend ritueel hebben we vandaag een sightseeing route door Yellowstone. We koppelen de camper los en gaan op pad. We zijn nog maar net het park ingereden of we staan al weer stil, dit keer voor een hele grote groep bizons. Ze zijn nog vrij ver weg. We maken een paar foto’s en zien dan ook stoom vanuit een klein smal watervalletje lopen. De grond hier is vulkanisch en dus zijn er overal van dit soort geisers/zwavel stomen. Het stinkt ook naar rotte eieren maar het is wel een mooi gezicht. We rijden verder noordelijk richting Mammoth Hot Springs. Het is nogal een klim vanaf waar wij de camper kwijt konden en dus besluiten we dit over te slaan. We hebben wel heerlijk geluncht en rijden verder. We komen nog langs een waterval/ canyon en sluiten ons rondje af met de Norris geiser. Omdat hier vanochtend een file stond besluiten wij deze eind van de dag te doen. Het is een stuk rustiger en lopen richting de “stoomboot”. Hier komt dus de hele dag door stoom uit de grond onder grote druk en er kan een eruptie zijn maar dit is niet te voorspellen. Later blijkt dat deze geiser in de ochtend een uitbarsting gehad heeft die we wel gezien hadden vanaf de weg. Na een paar foto’s en filmpje besluiten we om deze dag af te sluiten en terug te rijden. Niet wetende dat we nog 2 keer in een file terecht komen zoals de dag ervoor. We doen er dus nu nog ruim 2 uur over om terug te keren bij onze campground. Achter ons rijd een bus vol Chinezen en we zien in een keer de tourleader langs ons lopen. Waarschijnlijk is ze de bus uitgestuurd om te gaan kijken wat er aan de hand is. We liggen helemaal dubbel, wat heeft zij niet begrepen van de borden langs de weg met niet stoppen/niet lopen, pas op voor wildlife. We hebben wel een beetje een hekel aan ze gekregen want ze lopen ons al dagen in de weg, of ze duwen je weg voor een foto of ze lopen voor je en laten gewoon een scheet. Inmiddels rijd het weer een beetje en word ze door de bus weer opgepikt. Ik weet niet hoever ze had willen lopen want het duurt nog wel een paar kilometer voordat we zien wat er aan de hand is. Het gaat om een grote groep overstekende bizons. We zijn er nu wel helemaal klaar mee en besluiten dus maar via de Mac terug te rijden. 

Vandaag staat er een andere route door Yellowstone op het programma. We vertrekken op tijd en doen nu een zuidelijk rondje. We zijn nog maar net onderweg en zien wederom een groep bizons maar dit keer heel dichtbij. We rijden door naar de eerste geiser van vandaag en omdat het ‘s nachts vriest en dus ‘s morgens ook nog heel koud is zien die geisers met hun stoom er heel dramatisch uit en lijkt het soms wel een maanlandschap. We rijden verder naar het volgende punt waar we allebei hoge verwachtingen van hebben, de Grand Prismatic spring. Deze staat bekend vanwege de mooie kleuren van het water veroorzaakt door algen en bacteriën. We rijden de parkeerplaats op maar dat gaat hem niet worden. Het is enorm druk en te klein voor ons grote gevaarte. We besluiten dus om door te rijden en het vanmiddag nog een keer te proberen. De volgende stop is ook een combinatie van geisers en kleine meertjes en hier zien we al een klein voorproefje van de kleuren. We lopen een rondje en lopen langs een borrelende geiser die op dat moment een eruptie heeft. Toch weer mazzel dus want dit komt niet zo vaak voor en is heel onvoorspelbaar. De volgende geiser die we bezoeken is wel redelijk voorspelbaar en komt om het uur of anderhalf uur tot explosie. Het is hier enorm druk maar de parkeerplaats is hier op berekend en dus lopen we naar de ingang. We zien al mensen op bankjes zitten te wachten. Ik ga binnen bij het visitor center kijken hoe laat de explosie staat gepland. Nu ik hier toch ben ga ik maar even langs de wc voor mijn eigen explosie want ik heb nog 10 minuten.

Eenmaal buiten is het een paar minuten voordat het begint, eerst pruttelt het wat en dan een enorme uitbarsting. Het duurt maar 2 minuten en dan is het weer voorbij. We hadden verderop ook al een enorme damp gezien en dus lopen we die richting uit. Maar tegen de tijd dat wij er zijn, is het opgehouden. Dan besluiten we door te lopen want na 2,5 km schijnt de Morning Glory te liggen. Eenmaal aangekomen is dit een fantastisch fenomeen. Het is een heel diep gat met turquoise blauw water en aan de randen geel/groen. Ongelofelijk mooi! We maken een aantal foto’s, filmpjes en selfie (dan staan we zelf ook nog eens ergens op). Helaas komt er net een grote groep Chinezen aan. Nou berg je dan maar, de hele steiger waar we op staan word overspoeld en hele foto sessies gaan beginnen. Gelukkig hebben wij ons momentje al gehad en we besluiten om terug te lopen. We nemen niet dezelfde route, nou dat hebben we geweten. Na 2 uur komen we weer aan bij de ingang en besluiten dan ook hier maar een hapje te gaan eten. Bij het cafetaria staat een enorme file en dus gaan we naar een ander restaurant. Het is inmiddels al 14.00uur geweest en we zien dat we nog niet eens op de helft van ons rondje zitten. Dat gaan we dus ook niet meer redden en besluiten om terug te rijden en nogmaals te proberen om bij de grand prismatic te stoppen. Maar het is er nu nog drukker dan vanmorgen en ze staan nu zelfs langs de kant van de weg geparkeerd. Dan morgenvroeg nog maar een keer proberen, dus we rijden door. Ook met in ons achterhoofd dat we misschien weer in de file komen te staan op de terugreis vanwege wildlife wat we tegenkomen. Maar het is nog te vroeg want er ontstaat wel een opstopping voor dezelfde elks maar gelukkig niet zo erg dat we weer 2 uur vaststaan. We hadden weer “bevroren vlees” en dus moesten we weer uit eten. Dit keer bij een pizzeria en dat smaakte uitstekend. We hebben zelfs nog 2 stukken pizza meegenomen, dat is heel normaal hier. 

Vandaag verlaten we Yellowstone maar niet voordat we nogmaals de Grand Prismatic hebben bekeken. We zijn dus vroeg op pad om in ieder geval er zeker van te zijn dat we onze camper kwijt kunnen. Om 09.30 uur zijn we er al en hebben we de camper geparkeerd. Alleen wat we wel hadden kunnen verwachten is dat er zoveel stoom is vanwege de koude ochtend dat we helemaal niets zien. Maar we zijn niet voor niets gekomen en dus besluiten we te wachten tot het een beetje warmer word en er dan hopelijk meer zichtbaar is. Er staat een bankje dus we gaan er maar bij zitten. Er schuift een Amerikaans stel aan en daar raken we mee aan de praat. Ik loop nog even een rondje om op te warmen en te kijken of er ergens al iets zichtbaar is. Helaas...

Ik kom terug bij Mel en het Amerikaanse stel zit er ook nog steeds, zij hadden dezelfde gedachte, gewoon stug blijven zitten. Maar na 2 uur word het wel iets beter maar zijn we er toch wel klaar mee en besluiten het op te geven, iets wat niet in onze aard zit maar ja. Gelukkig hebben we de foto’s van de Morning Glory. We rijden vandaag verder Yellowstone uit en Grand Teton in. In principe hebben we vandaag maar een kort ritje voor de boeg want onze campground ligt in Grand Teton, we rijden er zelfs langs en nemen een kijkje. Het is nog vroeg en dus gaan we verder het park in. Morgen hebben we de langste rit voor de boeg dus nemen we vandaag een verstandig besluit. Omdat we al een aardig stuk verder zijn gereden gaan we niet meer terug naar onze campground die we geboekt hadden maar rijden we door en gaan we een andere campground vinden. We rijden verder door Grand Teton en ja hoor op een gegeven moment staan er weer auto’s stil en we zien dit keer 2 zwarte beren tussen de bomen lopen. Hoe mooi en bijzonder is dat, we warmen onze pizza van gisteravond op en genieten van een fantastisch uitzicht. We gaan op zoek naar een nieuwe campground en in het boek zien we er een staan net voorbij Jackson en rijden daar naartoe maar deze blijkt vol te zitten. Zij adviseert een andere campground een stukje verder op onze route. Om niet voor verrassingen te komen, bellen we deze eerst even op om te checken of er nog plaats is, en ja hoor, bingo. Dus we rijden door naar Alpine. Nooit van gehoord maar hilarisch. We komen aan rijden en een dikke oude man met sigaar, genaamd Jack, staat ons al op te wachten. Na een korte uitleg, waarvan het belangrijkste is wat ik onthouden heb dat er een hele goede Mexicaan aan de overkant zit, sluiten we de boel aan. Dus het vlees is helaas nog steeds niet ontdooid, duurt wel erg lang hier. We eten vanavond dus Mexicaans!

Hopelijk snappen jullie dat het lange dagen zijn en dat de administratie er soms bij in schiet want naast het schrijven van onze blog zetten we ook nog filmpjes in elkaar. Mijn excuses aan al onze volgers dat het zo lang geduurd heeft! Slaap lekker!