Dag 14-16

Dag 14 vrijdag 13 sep

Vandaag vertrekken we richting Kasane en gaan we dus de grens over met Botswana. Zoals gewoonlijk vertrekken we weer op tijd en rijden we uiteindelijk tegen half 2 de grens met Botswana over. Eerst moeten we in Namibië een formulier invullen dat we het land gaan verlaten. Dit gaat helemaal nergens over. Er worden wat stempels geplaatst wanneer ze zin en tijd hebben en maar een whatsapp berichtje of filmpje kijken op je telefoon kan belangrijker zijn als je baas niet in de buurt is. We wachten geduldig af en rijden dan richting de volgende post waar we ons moeten registreren voor Botswana. Zoals eigenlijk de hele reis al komen we hier weer dezelfde mensen tegen en ook 2 Belgen die ons net voor zijn. Als Mel en René onze auto aan het registreren zijn, kijken Norbert en ik hoe het gaat en waar ze op controleren. We lachen al vriendelijk maar zien dat iedereen zijn schoenen door een bak met desinfectie moeten halen en er geen groente, fruit, zuivel en vlees meegenomen mag worden. De Belgen voor ons moet wel iets betalen maar we zien niet precies waarvoor. Aangezien onze schoenen in de koffer zitten hebben we geen zin om al de koffers open te maken. Het is namelijk een hele routine om deze erin te krijgen. Als we aan de beurt zijn zeggen we eerlijk dat we billtong (gedroogd vlees) bij ons hebben. Ze zegt dat we dit op moeten eten of moeten afstaan, het is nogal duur geweest (NAD 20= EUR 1,20) maar we staan het maar af. We hebben toch nog genoeg voorraad aan chips en koekjes. We zeggen dat we alleen maar deze schoenen bij ons hebben en een paar losse schoenen achter in de auto. Deze halen we netjes door de desinfectie. Onze vriendelijke lach heeft geholpen en we mogen doorrijden. Nu is het niet zo ver meer naar Kasane en we besluiten om bij aankomst te lunchen en niet uit de kofferbak. We checken ons in en lunchen dus bij onze achterburen, de tafel staat netjes gedekt want we hebben allemaal een klein terrasje. De agent belt ons op en zegt dat we hier toch ontbijt inclusief krijgen. Ze wil ons niet zonder ontbijt op pad sturen morgen. Dat is toch weer ontzettend lief of heeft het een andere reden? De broodjes zijn droog maar we maken ze maar op. We besluiten om deze middag lekker te relaxen en we nemen een duik in het zwembad want de temperatuur is hier inmiddels 34 graden. Tegen de avond gaan we de stad in om een hapje te eten. We hebben een tip gekregen dat hier een geweldig fast food restaurant zit, Nando’s. En dat klopt, het is er schoon en we bestellen kip to share met wat verschillende side dishes zoals groente en gebakken aardappels en churros als toetje. En dit alles kost ongeveer €25,-. We rijden weer terug naar ons appartement en het is nog maar half 8, dit is toch echt wel iets te vroeg om te gaan slapen en dus doen we een potje UNO. Met twee olielampjes en een brandende anti muggen wierook is ook dit weer een avond om niet te vergeten (ook al win ik niet). Gelukkig heeft René onze airco gemaakt in de slaapkamer (je stopt gewoon de stekker erin) en dus kunnen we lekker slapen. Tot morgen!

Dag 15 zaterdag 14sep

MEL is jarig vandaag en dus hebben we een feestdag. We kunnen dus ontbijten in het naastgelegen restaurant. We hebben een full English breakfast en genieten er weer van. René wordt even kort van tafel geroepen en even later komen ze met een chocolade taart uit de keuken. De hele bediening zingt uit volle borst voor Mel en we genieten van de taart, dit heeft de agent geregeld, dat is toch weer zeer attent. Het is veel te veel en dus doneren we de rest aan de bediening. We lopen terug via de achteruitgang naar ons appartement en komen onderweg pumba’s tegen. Het is nog vroeg maar we besluiten om toch alvast naar onze nieuwe bestemming de Chobe bush lodge te rijden ( nog geen kilometer verderop) om te kijken of we in ieder geval de koffers al kunnen dumpen. Dit kan gelukkig en we willen daarna kijken of we zelf door Chobe national park kunnen rijden. Maar als we aankomen bij de ingang vragen we of we hier makkelijk zelf kunnen rijden maar dit blijkt niet het geval. Het zijn allemaal zandweggetjes en ook al hebben we een 4x4 gaan we dit toch maar niet proberen. Dan is het heel simpel en gaan we even lekker winkelen. Tenminste we gaan bij de stalletjes kijken langs de weg. Het houtsnijwerk blijft geweldig en dus scoren we nog een giraf en 2 hippo’s, met een beetje afdingen betalen we uiteindelijk bijna niks. Even verderop koop ik een nieuwe safari hoed en geef ik mijn oude aan het kleine meisje achter de stal. Ze is helemaal blij en ik ook! We besluiten om toch maar terug te rijden naar de lodge om te kijken of we al in kunnen checken en anders alvast te lunchen en daar te wachten. Als we aankomen checken we in en bevestigen we alvast onze game drives voor morgen. Dat wordt weer een vroegertje, we vertrekken om 05.45 en 14.45. We drinken wat en horen dan al dat we in onze kamer kunnen. De koffers worden netjes gebracht en we zitten naast elkaar met een fantastisch uitzicht, de impala’s en pumba’s lopen gewoon voor het balkon langs. We besluiten gelijk om in onze bikini te springen en lekker te relaxen aan het zwembad. René komt later aanschuiven maar is vergeten zijn zwembroek aan te doen maar dat is best ver terug lopen (wel 100 meter) en dus pakt hij de auto. Dan staat deze wel gelijk voor onze kamer. We lunchen lekker buiten op het terras en belanden de rest van de middag op een ligbedje. Tegen 16.00 uur laten we de wijn maar opentrekken en doen we nog een paar potjes UNO voordat we ons gaan douchen en omkleden en aan tafel gaan. Mel weet niet dat we vanmiddag al gevraagd hebben aan de bediening of zij vanavond taart kunnen regelen bij het eten. Ik had nog een gekleurde slinger met “it’s party time” en lampjes van vorig jaar meegenomen en op tafel gelegd. Hier trekken we al bekijks mee en we hebben een kadootje, een halve olifant en hippo die je aan de wand kan hangen. We bestellen allemaal en net voor het toetje komt ze met een menukaart met daarin een briefje verstopt waarop staat wat de naam is van de jarige. Ik schrijf het “ongezien” op en even later komt de hele bediening al zingend en dansend met een taart uit de keuken. Maar niet zomaar 1 liedje, ze gaan bijna 10 minuten door en Mel moet zelfs meedoen. Het hele restaurant maakt foto’s en video’s, gelukkig maar want bij ons gaat er iets mis met de opname en dus vragen we iemand anders om het filmpje. Als Mel de kaarsjes uit wil blazen blijven ze continu weer aangaan. We liggen helemaal dubbel. Dan komt er een jongen van de bediening kijken naar onze gekleurde lampjes op tafel en vind het helemaal geweldig voor zijn dochter die jarig is. Makkelijk als we zijn geven we hem de slinger aan het einde van de avond en hij loopt met een big smile de keuken in. Dat is toch weer een mooie afsluiting van deze dag!

Dag 16 zondag 15 sep

De wekker gaat om 05.15. We hijsen ons in onze safari outfit en lopen naar de receptie. Er staat een hele grote groep mensen te wachten en iedereen stapt in de bijbehorende jeep. Wij zitten met z’n zessen in 1 jeep. Onze gids Walter rijdt ons naar de ingang van Chobe National Park, nadat hij ons geregistreerd heeft, volgt er een korte uitleg wat we wel maar vooral niet moeten doen. Duidelijk verhaal, we moeten zachtjes praten als we in de buurt zijn van wilde dieren en goed op onze spullen letten en vooral niet uitstappen maar blijven zitten. We zitten met 2 rechts en 2 links van de jeep zodat we maximaal kunnen spotten. We merken al vrij snel waarom we dit niet zelf kunnen rijden want het is alleen maar mul zand en we hobbelen alle kanten op. De zon komt op en we beginnen al gelijk goed met 2 olifanten en een groep bavianen. We rijden verder langs de Chobe rivier. Alle jeeps hebben weer met elkaar contact via de radio. Na 1,5 uur gereden te hebben zegt Walter dat er leeuwen zijn gespot een eindje verderop en dus gaat het gas erop. We zien inderdaad al een hele groep jeeps bij elkaar op een kluitje staan en dat belooft meestal veel goeds en ja hoor Bingo!! Er liggen 2 leeuwen en ze hebben net een buffel vermoord en 1 zit er gulzig van te eten, je hoort zelfs de ribben kraken. Later zien we dat er nog 4 leeuwen in de bosjes liggen, allemaal vrouwtjes. We kunnen ons geluk niet op en we blijven geduldig staan en nemen uitgebreid foto’s. Later komt er nog een leeuw bij de prooi mee-eten. Fantastisch en we rijden even later door naar een rustpunt waar we even kunnen uitstappen en waar we koffie of thee geschonken krijgen met zo’n droog koekje. Hier raken we niet uitgepraat over wat we net gezien hebben en hoe bijzonder dit wel niet was. Zeker als Walter ook nog verteld dat hij dit voor het laatst 7 jaar geleden gezien heeft en hij komt hier iedere dag, zeker met zo’n grote prooi als de buffel. We kunnen ons geluk weer niet op, dit moet geen gewoonte gaan worden. Onze tijd zit er al weer bijna op en dus rijden we terug richting uitgang. We zien nog wel een paar olifanten, giraffen, kudu’s en aapjes en ook dit blijft nog steeds bijzonder. We zijn rond 09.15 weer terug bij onze lodge en gaan lekker ontbijten op deze geweldige zondag morgen. We besluiten wel om morgen vroeg toch nog maar een extra game drive te boeken en René wil graag een boot cruise om de hippo’s van dichtbij te kunnen bekijken. Daarna is het lekker relaxen, douchen, slapen of hangen wij het zwembad, we gaan allemaal lekker onze gang. Tegen 13.00 uur komen we weer samen voor de lunch en maken we ons klaar voor de middag game drive. Lekker midden op de dag met 36 graden, wat een takke hitte. Gelukkig hebben we een beetje rij wind maar alsnog plakken we aan de stoel. We hebben ongeveer dezelfde route als vanmorgen en rijden weer langs de Chobe rivier. Maar het is niet normaal, het staat nu helemaal vol met olifanten en we overdrijven niet maar het zijn er wel honderden. Zover als we kunnen kijken zien we grote zwarte vlekken opduiken. Ze komen allemaal naar de rivier om te drinken en af te koelen. Dat zou ik ook wel willen met deze temperatuur. Het is in deze periode van het jaar altijd zo druk omdat het zo droog is en ze alleen hier water kunnen halen, alle andere poeltjes staan nu droog. Het is een fantastisch gezicht en overal waar we kijken zien we olifanten, groot en klein, tot hun middel in het water, gras etend en schoppend om ook het korte gras met wortel te kunnen eten. We kunnen er niet over uit hoeveel het er zijn, dit maak je toch echt nooit meer mee. Uiteindelijk komen we ook weer bij de plek waar we vanochtend de leeuwen hebben gespot. Ik zeg nog: als die leeuwen er nog steeds liggen dan eet ik mijn schoen op. Nou ik heb dus geen schoenen meer. Ze liggen er alle 6 nog steeds, de prooi hebben ze iets verder de bosjes in gesleept. En de leeuwen liggen in het zand in de schaduw te puffen en dus is er weinig actie met deze hitte. Maar het blijft een geweldig zicht. We stoppen uiteindelijk iets verderop op een open vlakte langs de rivier en krijgen wat water aangeboden. Plassen is gewoon in de bosjes, dus laat maar zitten, ik zweet het er wel uit. Mijn broek en shirt kan je inmiddels uitwringen. Na een korte stop gaan we weer verder, de zon gaat inmiddels onder als we terugrijden naar de uitgang. We komen nog het gewone wildlife tegen en hebben een prachtige zonsondergang met uitkijk over de rivier. We rijden weer terug naar de lodge en nemen er maar weer een wijntje op en gaan lekker aan tafel. Het was gisteren zo warm in het restaurant wat gewoon een grote open ruimte is met een rieten dak dat we nu vragen of we een tafeltje bij het “raam” mogen hebben. Dat mag en het scheelt wel iets want er komt nu een beetje wind langs. We eten weer geweldig en gaan vroeg slapen want morgen is het weer om 5.15 op. Slaap lekker!