Dag 9 - 11

9 september 2017 - Addo Elephant Park, Zuid-Afrika

Dag 9

Eindelijk een ochtend dat we niet vroeg op hoeven. Na het telefoontje gisteravond met Europcar zou er vandaag rond 10.30 een nieuwe auto afgeleverd worden. Maar we houden rekening met Afrikaanse tijden. We gaan rustig ontbijten en nu is het een kwestie van wachten. De eigenaar van de guesthouse belt nog een keer rond 09.00 uur met Europcar maar er is nog geen nieuws. Maar na een uur wordt hij teruggebeld door diegene die de nieuwe auto komt brengen wat het precieze adres is en dat hij dus in de buurt is. Deze aardige man arriveert dus inderdaad rond 10.00 uur en na wat papieren rompslomp, hebben we weer een auto. We bieden hem wat te drinken aan en dan wil hij met onze oude auto vertrekken. We vertellen hem dat dat niet mogelijk is. Na een inspectie van de auto komt hij inderdaad ook tot die conclusie. Er lekt namelijk vloeistof/olie van de automaat. Hij zegt; geen probleem dan bel ik iemand om mij te komen halen. En hij blijft rustig in de auto wachten. Wij besluiten onze trip ook weer op te pakken, na nog een bevestiging van onze agent dat alles met Europcar is geregeld en we hiervoor verzekerd zijn. Deze dag besluiten we een rondje te rijden naar Cape Vidal, op aanraden van de eigenaar. En is het verstandiger om morgen voor de verandering weer eens vroeg te vertrekken en dan voordat we naar Umlanga rijden door Hluluwe te rijden. Dus gaan we op pad met onze nieuwe auto, we bieden de chauffeur nog een flesje water want die zit nog steeds in onze oude auto te wachten. In onze nieuwe auto komen we er alleen al snel achter dat de airco niet werkt maar gelukkig is het maar 27 graden. Dus met het zweet in onze.... rijden we eerst het dorp St Lucia in voor een lunch to go. Daarna rijden we naar de ingang van het park. We betalen de fee van ZAR 240 (ja, je geld raakt hier niet op, we hebben in Johannesburg gepind en komen er maar niet van af, het is hier goedkoper dan thuis). Na binnenkomst spotten we gelijk zebra's. We besluiten bij Missions Rocks, naar het strand te rijden en daar onze lunch te nuttigen. Het is een rotsstrand (geen rotstrand, alhoewel?). We pakken onze wrap uit de tas en na 2 happen komt er een mega eagle (tenminste dat denken we, we hadden ons vogelboek niet bij ons). Hij was bruin en groot en die grijpt zo bijna de wrap uit Mel haar handen. Ik lig helemaal gevouwen (Mel kan er nog niet om lachen).

OK, die gaat terug in de tas en die eten we in de auto wel op. We rijden verder door en besluiten eens een stukje te lopen naar een uitkijkpunt. Niet echt heel interessant maar dan doen we fysiek ook nog eens iets. De temperatuur in de auto loopt lekker op, zo midden op de dag. Dus besluiten we ergens wat water te scoren en door te rijden naar het strand. Het is vrij rustig zien we, maar dat snappen we later. Na een paar minuten op het strand worden we gezandstraald en het water is steenkoud. OK, ook weer gezien en door. Op de terugweg besluiten we de wilderness loop te nemen van 18 km. We hebben namelijk gehoord dat hier luipaarden zijn gespot. We denken dat het aan het tijdstip lag, we hebben alleen buffels / kudu's en een schildpad gezien. Maar het was toch weer fantastisch en mooi groen en dus anders dan wat we gezien hebben tot nu toe. We zijn redelijk gaar/moe en besluiten terug te rijden. We relaxen nog wat op de kamer en rijden dan weer richting de stad om een hapje te eten. Vanavond eten we in een visrestaurant voor de afwisseling. Ik zit gewoon aan de ordinaire fish en chips maar het smaakt heerlijk. En het kost zoals gewoonlijk weer helemaal niks. Voor ZAR 200 (ongeveer EUR 15,-) hebben we allebei een pannetje vis en een karafje wijn. Hier moeten we in Nederland toch eens iets aan doen, aan die prijzen. Bij terugkomst regelen we nog een ontbijt, dat ze voor ons in de koelkast bewaren omdat we morgenvroeg natuurlijk weer eens vroeg vertrekken. We liggen er weer bijtijds in omdat om 5.00 uur de wekker weer gaat.

Dag 10

We vertrekken deze dag vroeg richting Hluluwe National park omdat dit natuurlijk de beste mogelijkheid is om dieren te spotten en dus zitten we om 05.45 in de auto. We hebben een uitleg gekregen hoe we moeten rijden en het is ongeveer 40km dus zullen we rond 06.30 aankomen. Uiteindelijk zijn we er om 08.30?!? Nadat we op de goede route zaten zegt Mel dat het niet klopt, ook op aanraden van de tom tom en rijden we de andere kant op. Nadat we bij een gate aankomen zie ik een bord iSimangaliso park en denk nog bij mezelf, we zouden toch naar Hluluwe gaan? De dame bij de ingang verteld inderdaad dat we bij het verkeerde park zijn beland. Ze tekent voor ons de route naar Hluluwe en volgens mij komen we daar net vandaan. Dit klopt, we zaten dus op de goede weg, maar hadden gewoon door moeten rijden. De slapeloze nachten van Mel en het vroege opstaan beginnen nu z'n tol te eisen. Ik lig de hele weg terug helemaal dubbel van het lachen. Uiteindelijk komen we dus rond 08.30 aan bij Hluluwe. We balen meer van het feit dat we misschien te laat zijn voor het spotten van wilde dieren. Maar ja, we zouden mazzel en mazzel niet zijn als we binnen een half uur al neushoorns zien. Dus onze dag kan al niet meer stuk. Ook de olifanten, zebra's en giraffen vliegen weer om onze oren. Na nog een half uurtje zien we nog 3 neushoorns staan. Deze misten we nog in onze collectie van de "big five", dus we zijn euforisch. Na een tijdje komen we een jeep tegen met een lekke band, we vragen netjes of alles ok is en krijgen de tip dat bij nummer 17 op onze route leeuwen met 4 welpjes zijn gespot. Dus rijden we snel verder. We weten hoe lastig het is om ze te zien en dus turen we tussen de bosjes door. Op een gegeven moment zien we een jeep stilstaan en gaan kijken wat er te zien valt. En ja hoor, in de verte liggen 2 mannetjes leeuwen in de schaduw. We blijven even staan kijken of ze toevallig hun kop nog even goed laten zien, maar helaas. De welpjes zien we al helemaal niet. Maar we zijn al weer helemaal GELUKKIG!! Op de een of andere manier als we roepen dat we iets nog niet gezien hebben dan worden we op onze wenken bediend. OK laat die hyena of cheeta's dan ook maar komen. Die mazzel hebben we dan net niet. We rijden het park verder uit maar helaas is dit een saai laatste stuk. Tegen 12 uur bereiken we de uitgang want we moeten vandaag ook nog een stukje rijden naar onze volgende bestemming Umlanga. Ongeveer 230 km en dus rijden we via de kust route naar onze volgende bestemming. Onderweg is het ook weer een feest wat we allemaal zien. Overstekende geiten, koeien en mensen die langs de snelweg lopen en dit keer ook avontuurlijk plassen bij een tankstation hoort bij dit avontuur. Bij aankomst in Umlanga moeten we even wennen aan de drukte. Niet van ons guesthouse want die ligt in een fantastische, rustige, rich and famous wijk. De villa's schieten hier als paddestoelen uit de grond. Na aankomst besluiten we alvast de auto vol te tanken zodat we dat niet morgenvroeg nog moeten doen. We hebben geen zin om met de auto de stad in te gaan en besluiten lekker een taxi te nemen voor 2x niks. De taxi is er binnen 10 min en zet ons af middenin een drukke straat met allemaal restaurantjes. We lopen eerst nog even naar de kust, dan hebben we dat toch ook nog even gezien. Daarna eten we een hapje en nemen we een taxi terug. Het is morgen weer vroeg op (we beginnen het bijna leuk te vinden, echt niet).

Dag 11

Om 05.30 gaat de wekker weer. Die gooien we nog een keer het raam uit. Het is douchen aankleden en hopla naar de luchthaven. We leveren de auto en gps in en zij zegt vriendelijk, bedankt dames en wenst ons een goede vlucht. OK, geen gezeur dus over onze andere kapotte auto. Prima, we checken in en wonder boven wonder heb ik precies 20kilo. De heenreis was nog 22.7. Mijn handbagage weegt wel 20 kilo maar dat maakt niet uit. Om 07.15 zijn we door de douane die trouwens niets voorstelt, hoe moeilijk wij doen over vloeistoffen, laptops, riemen en schoenen, kijken ze hier nergens naar. Ik hou er van. We nemen even lekker een kopje koffie en wachten tot vertrek van de SA1334 naar Port Elizabeth om 09.15. Ook dit gaat allemaal punctueel en we worden met de bus naar ons toestel gebracht. Ik moet wel bukken anders stoot ik mijn hoofd in dit kleine toestel. De vlucht duurt 70 min en is allemaal precies op tijd. We landen om 10.30 en pikken onze bagage op. Mijn koffer is als eerste en die van Mel als bijna laatste en dus stopt de band er ook mee. Je haalt je koffer maar zelf op, wij zetten hem stop. We pikken onze auto weer op en het gaat zoals gewoonlijk weer erg vlotjes en vriendelijk. Het is dezelfde auto en dus leggen we alles weer op dezelfde plek, want dat moet als je blauw bent en een controlefreak. De gps is iets anders en dus zijn we wel een beetje van slag, maar als volleerd rijders knallen we zo richting Addo. Onze eerste bestemming is Addo, Zuurberg Mountain Village, ongeveer 2 uur rijden. Prima route, onderweg nog een opstopping vanwege een begrafenis waar het hele dorp voor is uitgelopen. En dan creëert de zuid-Afrikaan gewoon een extra rijbaan of rijdt op de verkeerde weghelft of in de berm. Dat maakt allemaal niet uit hier. We rijden de laatste 16 km op een onverharde weg en daar hebben we een beetje schrik voor gekregen, dus we kruipen langzaam die "zure" berg op. Maar eenmaal aangekomen is het uitzicht en de cottages fantastisch. Hier zitten we 2 nachten dus we besluiten lekker te lunchen en eens niks te doen. Nou ja, dit verhaal schrijven duurt ook wel even. Voor morgenvroeg  hebben we een game drive geboekt door addo elephant park. Ja we kunnen het niet laten en natuurlijk je raadt het al die van 06.30 in de ochtend !!! Maar vanmiddag doen we helemaal niks en besluiten we te genieten van deze "wijn" route!! 

Groetjes Mel en Carmen.

Foto’s

4 Reacties

  1. Rene Boer:
    9 september 2017
    Erg leuk om ook dit gelezen te hebben dames !
    Fijn dat jullie het nog steeds erg leuk hebben samen en erg veel ondernemen !
    Doe voorzichtig en bedankt voor jullie verhaal !!

    XX Renso en Jolanda
  2. Norbert:
    10 september 2017
    Heerlijk om weer mee te kunnen lezen na 5 dagen geen internet. Carmen je schrijft heel grappig. Lieve Mel, ik hoop dat je snel beter slaapt. X, rode René
  3. Emma:
    11 september 2017
    Fijn dat de reis zo voorspoedig verloopt allemaal! Groot gelijk dat jullie er gewoon even een wijnroute dag inplannen ;-) Ben wel benieuwd naar de olifanten verhalen van Addo Park!
  4. Truus Boer:
    12 september 2017
    LIeve meiden. Wel wat laat mijn reactie Maar erg genoten van jullie prachtige reis goed beschreven De auto is vervangen. Dus maar weer verder. Geniet maar weer efs van mij. OMa